Jagodzianki babci Bandzi

Bardzo dziękuję za maile, za pytania, za komentarze pod ostatnim postem. Cieszę się, że moja pasja i wytrwałość do odnawiania staroci ma tylu zwolenników. Jeśli od razu nie odpisuję na zapytania to wybaczcie mi proszę. Musiałam wyrzucić maile z telefonu, ponieważ strasznie wolno mi chodził i ciągle się zawieszał. Więc maile sprawdzam tylko stacjonarnie. 

Ponieważ w weekend wracała moja córcia z obozu, upiekłam jagodzianki babci Bandzi :) Pewnie pytacie cóż to takiego? Otóż. Kiedy mój syn był małym brzdącem, okazjonalnie zostawiałam go u szwagrów. Tam był rówieśnik więc razem spędzali czas. Była tam (teraz też jest) babcia Wandzia, ale chłopcy nazywali ją babcia Bandzia. I tak już zostało :) A babcia jak to babcia zawsze coś dobrego szykowała. Do dzisiaj piecze przepyszne jagodzianki. Więc pomyślałam sobie, że zrobię niespodziankę i na przyjazd młodej do domu upiekę właśnie taką słodycz :) 

Przepis jest bardzo prosty, ale i tak każda gospodyni robi po swojemu.

Składniki:

• 1/2 kg mąki
• 5 dag drożdży
• 10 dag roztopionego masła
• 2 łyżki cukru (ja wolę słodsze więc dałam 4 łyżki)
• 1 jajko
• szczypta soli
• 1 szklanka ciepłego mleka
• 3 łyżki gęstej śmietany
• 30 dag jagód, trochę cukru i mąki

Przepis: drożdże, cukier i trochę mleka wymieszać i zostawić na chwilę. Kiedy podrośnie wyrobić ciasto ze wszystkich składników na gładką masę. Ciasto musi być delikatne. Najlepiej regulować je mlekiem. Na małe placuszki układać jagodzianki wymieszane z cukrem i mąką. Układać na pergaminie i zostawić do wyrośnięcia. Piec około 25-30 min w 180 stopniach. Ja zrobiłam lukier z soku z cytryny i cukru pudru, ale można tylko oprószyć cukrem pudrem.

Są naprawdę przepyszne. Przyznam szczerze, że nie wyszły mi takie jak babci Bandzi, ale nie zraziłam się i będę je piekła bo sezon na jagody w pełni i trzeba to wykorzystać.

Za tydzień jadę się urlopować, ale powinnam jeszcze wymodzić jakiegoś posta :)

Serdecznie Was pozdrawiam i do miłego.

Beata